Groene aanslag bitumen dak

Dagboekfragment: Groene Vrienden op het Dak

Lieve dagboek,

Vandaag was zo'n dag. Je weet wel, zo'n dag waarop je denkt: "Ik ga even efficiënt zijn!" en vervolgens eindigt met het bestuderen van mos op je dak.

Ja, echt. Ik heb een bitumen dak, zo'n plat exemplaar, en die had zich inmiddels omgetoverd tot een ware groene oase. Niet per se charmant, eerder...

groen. En niet het 'mooi groen' van een gazon, maar het 'minder fris groen' van...

nou ja, van groene aanslag. Groene aanslag bitumen dak feiten, dat had ik vanochtend nog gegoogled. Interessant spul, dat bitumen. Maar niet met mos.

Ik begon me af te vragen: waar komt het vandaan? Is dit nu een groene aanslag bitumen dak trend?

Of gewoon verwaarlozing van mijn kant? Ik heb echt gezocht naar groene aanslag bitumen dak inspiratie, snap je? Ik wilde foto's zien van prachtig begroeide daken (niet met mos, maar echt met planten!), maar ik vond vooral horrorverhalen over lekkages en instortingsgevaar.

Oke, plan B.

Dus, de handschoen opgepakt (letterlijk, want het was vieze boel). Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar ik heb een hogedrukspuit gepakt.

Grote fout!

Anekdote nummer 1: Ik spoot dat dak schoon alsof mijn leven er vanaf hing. Het mos vloog alle kanten op. Ik stond te juichen. Tot ik de waterstraal iets te lang op één plek hield. Plotseling: een kleine fontein.

Een klein, akelig fonteintje. Ja hoor, ik had een gaatje gespoten. ZO zou ik het nu dus niet meer doen. Les geleerd: bitumen en hogedrukspuiten, geen vrienden. Gelukkig kon manlief het redelijk fixen met een rol bitumen tape, maar de blik in zijn ogen...

pijnlijk.

Na die fiasco heb ik maar wat meer research gedaan. Uiteindelijk besloot ik het op de zachtere manier aan te pakken. Er zijn speciale middeltjes, las ik. Groene aanslag bitumen dak tips gaven aan dat je die moest verdunnen en met een zachte borstel moest aanbrengen.

Klinkt minder avontuurlijk dan een hogedrukspuit, maar ook minder potentieel destructief.

Anekdote nummer 2: Ik had dus dat spul verdund en stond op het dak te borstelen. De zon scheen, de vogels floten... bijna idyllisch.

Totdat de borstel brak. BAM! Ik stond daar, met een halve borstel en een bak sop. En natuurlijk gleed ik uit over de sop. Gelukkig kon ik me net op tijd vasthouden aan de dakrand, anders had ik een heel andere dag beleefd.

Uiteindelijk is het gelukt.

Het dak is schoner. Niet perfect, maar schoner. Ik heb nog wel wat van dat spul over, dus ik denk dat ik het over een tijdje nog een keer doe. Misschien ga ik nog wel een stapje verder en ga ik voor een sedumdak. Echt groen, snap je?

Ik heb al wat groene aanslag bitumen dak ontwikkelingen gegoogled. Er zijn hele systemen! Het is alleen even een investering.

Conclusie van vandaag: groene aanslag op je bitumen dak is niet per se een ramp. Het is een leerproces.

En vooral: het is een goede reden om jezelf op te sluiten in de schuur met een kop thee, terwijl je man het dak aan het repareren is. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig.

Liefs,

Jij.