Kamado bbq schoonbranden

Lieve Dagboek, BBQ Bekentenissen

Oké, dagboek, daar gaan we weer. Vandaag stond in het teken van...de kamado BBQ. Je weet wel, die groene eivormige vriend die al maanden een stofnest verzamelt op het terras.

Ik had me voorgenomen om 'm eens flink onder handen te nemen. En ja, dat betekent: schoonbranden!

Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Echt niet. Zo'n hoge temperatuur en dan al die viezigheid... brrr.

Ik zat dus een beetje te Googlen.

"kamado bbq schoonbranden geschiedenis" - fascinerend, al die oude kleiovens! Maar goed, ik heb geen tijd voor archeologie, ik wil BBQ-en! Toen las ik over "kamado bbq schoonbranden feiten". Hoge temperaturen, pyrolyse, allemaal leuk en aardig, maar de praktische toepassing, daar ging het om.

En dan komen we bij "kamado bbq schoonbranden toepassingen".

Vooral om je rooster brandschoon te krijgen en de binnenkant van de BBQ te ontdoen van oude vetten en roet. Klinkt logisch. Plus, minder kans op flare-ups, las ik. Dat zou fijn zijn, want die ene keer dat ik een hele kip bijna in de fik stak... laten we het er niet over hebben.

Die kip was trouwens de directe aanleiding voor deze schoonmaakwoede, kan ik je wel vertellen.

Wat betreft de "kamado bbq schoonbranden voordelen": hygiëne, betere smaak, langere levensduur van je BBQ. Allemaal prima argumenten, maar eerlijk gezegd was ik vooral bang dat ik het ding zou slopen.

Ik ben niet zo handig, weet je? Dus ik ging op zoek naar "kamado bbq schoonbranden inspiratie". Youtube filmpjes, BBQ forums, alles wat los en vast zat.

Ik las ook dat je de temperatuur goed in de gaten moet houden. Niet té hoog, want dan kun je je pakking beschadigen.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen: in één keer vol gas geven. Rustig aan dus. Langzaam opbouwen.

Mijn eigen schoonbrand-avontuur begon vrij soepel. Kolen erin, aansteken, deksel dicht. Alleen... ik had de margrietschijf helemaal open gezet.

Fout! Ik zat binnen een kwartier op de maximale temperatuur. De pakking begon te roken en ik rook een verbrand rubberlucht. Paniek! Snel de margrietschijf dichtgedraaid. Gelukkig, het lijkt erop dat er niks beschadigd is, maar dat was even billenknijpen.

Anekdote 1: Ik had natuurlijk ook even de binnenkant van de kamado met een staalborstel moeten schoonmaken voordat ik begon.

Dat had ik dus niet gedaan. Nu hangen er allemaal losse stukjes roet aan het rooster. Ik ben benieuwd hoe ik dat er nog af krijg...

Na een paar uur was alles afgekoeld. En... het werkt! Het rooster is brandschoon, de binnenkant is een stuk schoner (niet perfect, maar beter), en ik heb me niet opgeblazen.

Dat moet je écht een keer proberen, dat schoonbranden. Het geeft toch een soort van voldoening.

Anekdote 2: O ja, en ik had ook nog een pizzasteen in de BBQ liggen. Die is nu dus ook helemaal schoon. Of... misschien iets té schoon.

Hij ziet er een beetje vreemd uit, met allemaal witte vlekken. Ik hoop niet dat ik hem verpest heb! Dat wordt een experimentje de volgende keer dat ik pizza ga bakken.

Moraal van het verhaal? Het schoonbranden van je kamado BBQ is best te doen.

Gewoon rustig aan, goed opletten, en niet meteen de boel in de fik steken. Oh ja, en lees je in. Echt. Het scheelt je een hoop stress. En misschien een nieuwe pakking.

Conclusie: Het was een leerzame dag.

Ik heb weer iets geleerd over mijn BBQ, en over mezelf. Namelijk dat ik soms iets te enthousiast ben.

Maar goed, dat is ook wel weer mijn charme, toch?

Tot slot: Het is niet perfect. Ik ben geen BBQ-goeroe en mijn kamado is zeker niet brandschoon. Maar dat is oké. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En klaar om te leren van je fouten.

Nu ga ik een biertje drinken. Proost!