Hondenplas uit kleed

Dagboek - Woensdag, Bewolkt (en een beetje geurend)

Oké, dagboek. We moeten praten. Over de kwestie... uh...

'hondenplas uit kleed ontwikkelingen'. Want ja, dat is dus weer eens aan de orde.

Bella, mijn lieve, blije Golden Retriever, heeft een kleine 'oepsie' gehad. Midden op het nieuwe (nou ja, nieuwe... half jaar oud) Perzische kleed. Zucht.

De 'hondenplas uit kleed geschiedenis' in huize Jansen is...

nou ja, leerzaam. Herinner je je nog de baking soda-ramp van vorig jaar? Ik dacht eerst: dit werkt nooit, maar YouTube zei van wel! Resultaat: een kleed dat meer op een poedersuikerlandschap leek dan een Oosters meesterwerk.

Zo zou ik het nu dus niet meer doen, kan ik je vertellen. Vakantie geboekt naar de Noordpool, kleed bleef thuis.

Dus, nieuwe aanpak. Via een vriendin (dank je, Sanne!) kwam ik uit bij enzymatische reinigers. Klinkt fancy, is het eigenlijk niet.

Gewoon een flesje met iets wat plas-moleculen opvreet. Ik testte het eerst op een onopvallend hoekje. Gek genoeg rook het eerst nog erger! Een soort super-geconcentreerde hondenplaslucht. Ik dacht even dat Bella er speciaal voor was komen zitten van: 'Mama, je moet het hier proberen!'

De 'hondenplas uit kleed trends' lijken trouwens richting 'eco' en 'natuurlijk' te gaan.

Ik zag online allemaal recepten met azijn en citroen. Klinkt goed, maar ik ben bang dat het hele huis dan naar een saladebar gaat ruiken. Misschien iets voor volgende keer, als plan B mislukt.

Tot nu toe (fingers crossed!) lijkt het te werken.

Het hoekje ruikt in ieder geval niet meer naar een openbaar toilet op een festival. En Bella lijkt er ook niet meer zo geïnteresseerd in. Wat dan weer goed nieuws is.

Anekdote: De Dweil-Debacle

Even tussendoor: herinner je die keer dat ik probeerde de plas 'weg te deppen' met een natte dweil?

Ik dacht, slim bezig, absorbeert alles!

Nou, dat deed het ook. Alleen niet alleen de plas. Ook een deel van de rode verf van de dweil zelf. Eindresultaat: een Perzisch kleed met subtiele rode vlekjes erin.

Leek op een abstract kunstwerk. Noemde het "Bella's Bloedbad." Was niet mijn beste moment.

'Hondenplas uit kleed tips' (aka "Wat ik geleerd heb met bloed, zweet en Perzisch tapijt")

• Snel handelen! Hoe sneller je erbij bent, hoe beter.
• Dep, niet wrijf! Dit is essentieel.

  Echt. Dep alsof je leven er van afhangt.

• Test je reiniger! Altijd op een onopvallend plekje. Vertrouw YouTube niet blindelings (been there, done that).
• Enzymatische reinigers zijn je vriend! (Maar ruik er niet te dichtbij aan tijdens het aanbrengen).
• Geef niet op! Soms is het een kwestie van volhouden en verschillende methodes proberen.

Anekdote 2: De Staubsauger-Stunt

Oh, en ik mag niet vergeten te vermelden de poging de stofzuiger in te zetten...

om een plas op te zuigen. Ja, ik weet het, dom. Heel dom. Je kunt je voorstellen wat er gebeurde. Een pluim waterdamp vol urine kwam uit de stofzuiger zetten, stonk een uur in de wind, en vervolgens liet dat apparaat een week later de geest. Dat moet je écht een keer proberen...

niet dus.

Dus ja, de 'hondenplas uit kleed geschiedenis' gaat hier gestaag door. Ik ben er nog niet, maar ik heb goede hoop. Misschien is het wel een proces van vallen en opstaan. Figuurlijk dan, letterlijk liever niet (stel je voor dat je erin uitglijdt!).

Wat ik eigenlijk wil zeggen, dagboek, is dat het oké is om fouten te maken.

Ook als het om plas op een Perzisch kleed gaat. Je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig. En een flinke dosis humor kan ook geen kwaad. En misschien een backup kleed.