Vet verwijderen frituurpan

Dagboek, 14 juli... frituurvet-avonturen!

Oké, dagboek, ik moet je iets bekennen. Ik heb vandaag de frituurpan aangepakt. Ja, je leest het goed. Die pan die al weken, nee, maanden, staat te lonken vanuit een hoekje van de keuken met z'n vette binnenkant.

Brrr. Ik dacht eerst: dit werkt nooit. Dat vieze, oude frituurvet… dat krijg je toch nooit meer schoon?

Maar de aanhouder wint, hè. Ik had op het internet wat rondgestruind, op zoek naar vet verwijderen frituurpan tips.

Je weet wel, van die life hacks. En ik vond er dus een paar die me wel aanspraken. Sommige klonken compleet gestoord - iemand stelde voor om er cola in te gooien! - maar andere leken verrassend logisch.

Eerst maar eens het grove werk gedaan.

Met een spatel (die nu waarschijnlijk naar frituur ruikt voor de rest van z'n leven) het meeste vet eruit geschept. Dat ging eigenlijk nog best. In een oude plastic zak, hup, in de kliko.

Zo ver, zo goed.

Toen kwam de truc met de baking soda en azijn. Ja, echt. Ik dacht: dit wordt ofwel heel schoon, ofwel een chemische ramp. Gelukkig het eerste! Het begon te bruisen als een gek, echt een soort mini-vulkaan in mijn frituurpan.

Maar toen ik dat een tijdje had laten staan en daarna met heet water en afwasmiddel ging schrobben… ongelooflijk! Het vet liet los. Echt, dat had ik niet verwacht.

De vet verwijderen frituurpan voordelen zijn echt enorm, trouwens.

Afgezien van het feit dat je frituurpan weer fris is (duh!), is het ook gewoon veel hygiënischer. En waarschijnlijk smaakt je volgende lading frietjes ook beter, omdat er geen oude vetresten meer aankoeken.

Ik moet wel zeggen, zo zou ik het nu dus niet meer doen.

Ik gebruikte namelijk een te ruwe spons en nu zitten er allemaal kleine krasjes in de pan. Stom! Had ik even beter moeten opletten. Volgende keer toch maar een zachte doek. Een harde les geleerd, haha.

Ik ben ook nog aan het denken over de vet verwijderen frituurpan toepassingen.

Naast de standaard schoonmaak, bedoel ik. Zou je het bijvoorbeeld ook kunnen gebruiken om aangekoekte pannen schoon te maken? Of om vetvlekken uit kleding te krijgen? Dat moet ik écht een keer proberen, maar dan wel op een oud shirt, voor het geval dat.

Oh, en een anekdote! Mijn buurvrouw kwam net langs toen ik bezig was. Die keek me aan alsof ik gek was toen ik haar vertelde dat ik mijn frituurpan schoonmaakte met baking soda en azijn. Ze dacht dat ik een soort alchemist was geworden.

We hebben er samen heel hard om gelachen. En ze vroeg me of ik haar frituurpan ook even wilde doen. Ik heb maar vriendelijk gelachen. Eén frituurpan per dag is wel genoeg, hoor!

Het schoonmaken van die frituurpan was trouwens niet zonder gevaar.

Ik had het hete water iets te enthousiast in de gootsteen gegooid en het spetterde alle kanten op. Ik heb nu dus een kleine brandwond op mijn arm. Auw! Volgende keer voorzichtiger… echt waar.

Conclusie van vandaag: frituurvet verwijderen is niet mijn favoriete bezigheid, maar het is wel satisfying als het eenmaal gelukt is. En je hoeft niet perfect te zijn, gewoon nieuwsgierig en bereid om van je fouten te leren (en een beetje brandzalf bij de hand te hebben).

Tot morgen, dagboek!